Seconda coniugazione deponente
I verbi deponenti sono verbi che hanno forma passiva, ma significato attivo.
La 2a coniugazione dei verbi deponenti si coniuga in questo modo:
Indicativo
PRESENTE
| Verĕor | Io temo |
| Verēris * | Tu temi |
| Verētur | Egli teme |
| Verēmur | Noi temiamo |
| Veremĭni | Voi temete |
| Verēntur | Essi temono |
* Esiste anche la forma alternativa verēre.
IMPERFETTO
| Verēbar | Io temevo |
| Verebāris * | Tu temevi |
| Verebātur | Egli temeva |
| Verebāmur | Noi temevamo |
| Verebamĭni | Voi temevate |
| Verebāntur | Essi temevano |
* Esiste anche la forma alternativa verebāre.
FUTURO SEMPLICE
| Verēbor | Io temerò |
| Verebĕris * | Tu temerai |
| Verebĭtur | Egli temerà |
| Verebĭmur | Noi temeremo |
| Verebimĭni | Voi temerete |
| Verebūntur | Essi temeranno |
* Esiste anche la forma alternativa verebĕre.
PERFETTO
| Verĭtus, -a, -um sum | Io temetti |
| Verĭtus, -a, -um es | Tu temesti |
| Verĭtus, -a, -um est | Egli temette |
| Verĭti, -ae, -a sumus | Noi tememmo |
| Verĭti, -ae, -a estis | Voi temeste |
| Verĭti, -ae, -a sunt | Essi temettero |
PIUCCHEPERFETTO
| Verĭtus, -a, -um eram | Io avevo temuto |
| Verĭtus, -a, -um eras | Tu avevi temuto |
| Verĭtus, -a, -um erat | Egli aveva temuto |
| Verĭti, -ae, -a eramus | Noi avevamo temuto |
| Verĭti, -ae, -a eratis | Voi avevate temuto |
| Verĭti, -ae, -a erant | Essi avevano temuto |
FUTURO ANTERIORE
| Verĭtus, -a, -um ero | Io avrò temuto |
| Verĭtus, -a, -um eris | Tu avrai temuto |
| Verĭtus, -a, -um erit | Egli avrà temuto |
| Verĭti, -ae, -a erimus | Noi avremo temuto |
| Verĭti, -ae, -a eritis | Voi avrete temuto |
| Verĭti, -ae, -a erunt | Essi avranno temuto |
Congiuntivo
PRESENTE
| Verĕar | Che io tema |
| Vereāris * | Che tu tema |
| Vereātur | Che egli tema |
| Vereāmur | Che noi temiamo |
| Vereamĭni | Che voi temiate |
| Vereāntur | Che essi temano |
* Esiste anche la forma alternativa vereāre.
IMPERFETTO
| Verērer | Che io temessi |
| Vererēris * | Che tu temessi |
| Vererētur | Che egli temesse |
| Vererēmur | Che noi temessimo |
| Vereremĭni | Che voi temeste |
| Vererēntur | Che essi temessero |
* Esiste anche la forma alternativa vererēre.
PERFETTO
| Verĭtus, -a, -um sim | Che io abbia temuto |
| Verĭtus, -a, -um sis | Che tu abbia temuto |
| Verĭtus, -a, -um sit | Che egli abbia temuto |
| Verĭti, -ae, -a simus | Che noi abbiamo temuto |
| Verĭti, -ae, -a sitis | Che voi abbiate temuto |
| Verĭti, -ae, -a sint | Che essi abbiano temuto |
PIUCCHEPERFETTO
| Verĭtus, -a, -um essem | Che io avessi temuto |
| Verĭtus, -a, -um esses | Che tu avessi temuto |
| Verĭtus, -a, -um esset | Che egli avesse temuto |
| Verĭti, -ae, -a essēmus | Che noi avessimo temuto |
| Verĭti, -ae, -a essētis | Che voi aveste temuto |
| Verĭti, -ae, -a essent | Che essi avessero temuto |
Imperativo
PRESENTE
| Verēre | Temi tu! |
| Veremĭni | Temete voi! |
I verbi deponenti non utilizzano l’imperativo futuro.
Participio
PRESENTE
| Verens, verēntis | Colui che teme |
PERFETTO
| Verĭtus, -a, -um | Colui che ha temuto / Avendo temuto |
FUTURO
| Veritūrus, -a, -um | Che sta per temere |
Spesso il participio perfetto dei verbi deponenti assume il valore di participio presente (ad esempio, verĭtus si traduce con colui che teme o temendo).
Infinito
PRESENTE
| Verēri | Temere |
PERFETTO
| Verĭtum, -am, -um esse | Avere temuto |
FUTURO
| Veritūrum, -am, -um esse | Temere in futuro |
Corretta pronuncia dei verbi
Per sapere come pronunciare correttamente le varie forme verbali, basta seguire le normali regole dell’accento latino e controllare quindi la quantità della penultima sillaba. Se è lunga, l’accento si trova lì; se invece è breve, l’accento si trova sulla terzultima sillaba. Inoltre, l’accento non si trova mai sull’ultima sillaba.